sonralar(ı) — z. Bir hadisədən, əhvalatdan, işdən sonrakı vaxt, sonrakı vaxtlar(da). Əvvəl yaxşı idi, sonraları əhvalı pozuldu. – Bu əhvalatı mənə sonralar anam danışmışdı. M. Rz.. Qəzənfər sonralar Dürrənin ailəsinə böyük yardım göstərdi. S. Vəliyev. Əvvəllər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ə:alğa — (Gədəbəy) bax ayalğa. – Uşağa ə:alğa qoyma:η, peşman olarsıηız sonralar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bəhlul — ə. ərəb əsatirində xəlifə Harunərrəşidin zamanında yaşayıb (bəziləri onu Harunərrəşidin qardaşı sayırlar) özünü dəliliyə vurmuş alimin adı olub, sonralar ümumiləşərək «ayıq, sayıq», «dərrakəli», yaxud «təlxək, oyunbaz» mənalarında işlədilmişdir.… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dirəfş — f. 1) bayraq; 2) gön və s. deşmək üçün alət; biz. Dirəfşi gavyani Qədim İranda: dəmirçi Gavənin dəridən olan döşlüyündən ibarət, sonralar isə cavahiratla bəzədilmiş rəsmi müqəddəs bayrağı f. 1) ildırım; 2) parıltı, işıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mövləvi — ə. 1) XIII əsrdə Mövlana Cəlaləddin Rumi tərəfindən əsası qoyulmuş sufi təriqəti olub, sonralar dərvişlər təkyəsinə çevrilmiş dini mistik təşkilat; 2) həmin təriqətə (təşkilata) mənsub olan dərviş; 3) bilikli adam, böyük alim; 4) başa qoyulan… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağdaş — is. 1. Tabaşir. 2. Tikintidə istifadə edilən daş növü. Sonralar . . bir ağdaş yonana şagird oldum; daş yona yona şikəstə oxuyardım. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
atəşgah — is. <fars.> 1. Bax atəşgədə. Tam bu sırada Solmaz atəşgah qapısında görünür. . C. C.. Sonralar Suraxanı kəndində tikilmiş atəşgah indi də durur. M. Hüs.. 2. Odluq, od yandırılan yer … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
avesta — is. Qədim, əfsanəvi peyğəmbər Zərdüştə isnad edilən müqəddəs kitablar külliyyatı. Avestanın yazıldığı dili bəzən Midiya dili adlandırırlar. Ərəb işğalları dövründə və sonralar Sasanilər dövrü Avestasının xeyli hissəsi məhv olmuşdu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayıltmaq — f. 1. Yuxudan oyatmaq, ayılmağa, gözlərini açmağa məcbur etmək. Telefonun zəngi bizi yuxudan ayıltdı. – Kərim bəy dərhal Güləndamı ayıltdı; qız özünü itirdi. M. C.. Səhər yuxusundan ayıldır məni; Sinəmə sığmayan böyük duyğular. S. V.. 2. Özündən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
azərbaycanlı — is. Azərbaycan Respublikasının və Cənubi Azərbaycanın əsas əhalisini təşkil edən, türk dillərindən birində danışan xalq və bu xalqa mənsub adam. Dünya azərbaycanlıları. Cəmiyyət xarici ölkələrdə yaşayan azərbaycanlılarla mədəni əlaqə saxlayır.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəktaşi — is. və sif. XV əsrdə İranda meydana çıxıb, sonralar Yaxın Şərqdə yayılmış müsəlman dini təriqətlərindən birinin adı (bu təriqətin müəssisi olan Hacı Bektaş Vəlinin adından). // məc. Qeydsiz, laübalı, xərabati adam. Surətdə gərçi bəktaşi çoxdur… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti